Oke, ik geef het toe, ik ben er huiverig voor. Toen ik twee jaar geleden enthousiast begon, begreep ik het niet helemaal maar voelde ik me erg modern. Het bleek ook nuttig: ik heb een aantal mensen die ik lang niet meer gezien had, weer ontdekt op die manier. Hoewel ik ook wel selectief was: onder de 18 deed ik er niet aan mee, ik wilde ook ongegeneerd kunnen schelden, vloeken en tieren zonder dat ik boze mama’s op mijn dak kreeg die vonden dat ik wat aan mijn taalgebruik moest doen. Achteraf gezien blijkt dat ik uitstekend kan vloeken en tieren zonder daar ook woorden bij te gebruiken die als zodanig aangewezen kunnen worden, maar dat wist ik van te voren niet.
Naast dat vloeken en tieren – wat ik dan een blog noem – heb ik het gebruikt om er foto’s op te zetten, om oude bekenden af en toe gedag te zeggen, en om in contact te blijven met mensen van wie ik het telefoonnummer niet in mijn mobieltje heb staan. Kortom: ik ben best lang best fanatiek geweest. Maar de laatste maanden zit de klad er in. Of dat nu is omdat de site tegenwoordig opent op die van mijn dochter (die met meer dan 100 vrienden een stuk populairder is dan ik zelf) of omdat ik ‘aan de twit’ ben, of omdat ik een ander prikbord wat breder, en dus leuker vind dan alleen mijn eigen informatie, ik weet het niet precies, maar het feit is er: behalve voor mijn blogs, leidt mijn Hyves account al maanden een slapend bestaan. En dat van die blogs, dat kan ook handiger…
Dus wat is wijsheid? Net als vele voorgangers zo’n plaatje uploaden dat “Off To Facebook” zegt, of dodoboot.hyves.nl gewoon maar laten bestaan?
Hyves voegt voor mij eigenlijk niets meer toe, maar ik vind het ‘zó 2011’ om te zeggen dat Hyves ‘zó 2010’ is, alleen daarom al zou ik het willen houden. Aan de andere kant begin ik nu boze berichten op Hyves te krijgen, waarom ik niet reageer op krabbels en andere berichten. Het Hyves dilemma: weggaan of blijven. Dat is wel heel erg ‘zó 2011’…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten