macaroni met kaas

Waarom doen die banken zo moeilijk tegenwoordig? Het is heel gemakkelijk om te roepen dat het de schuld is van Dirk Scheringa. Dat was de man die aan mensen die helemaal geen hypotheek konden betalen, toch hypotheken verstrekte. Hij vertrouwde vermoedelijk op de Nederlandse Calvinistische moraal, dat je gemaakte schulden moet terug betalen ook al houdt het in dat je weken op macaroni met kaas moet leven. Ik praat niet goed wat Scheringa deed, hij heeft heel veel mensen met schulden opgezadeld waar ze nooit meer vanaf komen, maar helemaal fout vindt ik hem ook niet. Hij was bereid bij zijn klanten verder te kijken dan alleen de loonstrook, en daar is ook wel wat voor te zeggen.

Blijft het feit dat de banken na het gevalletje Ice Save, het failliet van de DSB en de privatisering van een aantal grote jongens, een stuk voorzichtiger zijn met het uitlenen van centjes. Deels is dat niet eens hun eigen verzinsel geweest. Toen de zeepbel uiteen spatte, heeft de overheid de regels voor het bankwezen aangescherpt. De solvabiliteit moest omhoog, dekkingspercentages moesten hoger. In het Nederlands: voor elke euro die de bank uitleent, moeten ze nu meer geld op de eigen rekening hebben staan dan vroeger. Ja, dat is even schrikken. Als je eerst voor elke euro die je wilde uitlenen maar tien cent op je eigen rekening moest hebben, en dat wordt dan van hogerhand opeens 25 cent, dan heb je als bank maar weinig keuze. Dan kan je maar een ding doen en dat is de binnenkomende spaarcenten niet meer uitlenen. Met als gevolg dat u, als u nu binnenstapt voor een hypotheek, niet meer kan verklaren dat u bereid bent op macaroni met kaas te leven, maar dat u zelf centjes mee moet nemen. Want dat huis willen ze nog wel financieren, die bakstenen zijn niet morgen niets meer waard, maar de 6 procent overdrachtsbelasting en de kosten van de notaris; dat gaat in rook op en dat willen ze u dus niet meer geven. En dan hebben we het nog niet eens over die keuken die u wilt plaatsen en die de volgende bewoner onmiddellijk vervangt.

De gevolgen lezen we dagelijks in de krant. De huizenmarkt ligt op zijn gat, ondernemers klagen steen en been dat de banken niet meer meedenken, en starters op de woningmarkt kunnen het helemaal wel schudden. Omdat er geen huizen verkocht worden, staat er een enorme druk op de huursector, bouwbedrijven zijn opgehouden met bouwen want het wordt toch niet verkocht, en zelfs de Polen hebben er last van, want al die medewerkers uit de bouw voor wie geen werk meer was, beginnen massaal als ZZP-er.

Boos worden op de banken heeft geen zin. Don’t blame the messenger, ze doen ook maar gewoon wat hen verteld wordt. Ook niet boos worden op de overheid. Ze hebben eigenlijk gelijk. We hebben met zijn allen jaren boven onze stand geleefd. Tijd om een poosje op macaroni met kaas te leven.