"Gestopt met sgool. Te druk met zijlen. Oh, wagt, lant in zigt!"

De kop van dit verhaal, wat ik las op Twitter, maakte mij aan het lachen. ‘Zeilmeisje Laura Dekker stopt met school’ stond in de krant, en dit ‘nieuws’ haalde zelfs het journaal. Ja, ‘nieuws’ heb ik bewust tussen aanhalingstekens gezet, om de doodsimpele reden dat ik het meer iets vind voor komkommertijd dan voor de dagen rondom de derde dinsdag in september.
Op Internet heeft iedereen weer een mening over Laura. De kampen zijn verdeeld: enerzijds de groep ‘Zie je wel, dat wilde ze al’ en ‘ze heeft leerplicht en ze moeten haar maar terughalen’, anderzijds de groep ‘ze leert zeilend veel meer dan ooit op school’ en ‘met zoveel initiatief komt deze meid er ook zonder opleiding wel’.
Mijn mening? Mmm, dat is een lastige. Enerzijds vindt ik dat regels en wetten in Nederland voor iedereen moeten gelden. Ook voor Laura, die inderdaad nog leerplichtig is. Anderzijds denk ik dat Laura al best wat wijsheid voorbij haar jaren heeft laten zien. Ja, toen ik voor het eerst hoorde over de plannen van deze dame, dacht ik: “ze is gek”. Dat dacht ik niet omdat ik het zo gek vond dat ze de wereld rond wilde, ik dacht dat omdat ze dat in eerste instantie met haar eerste Guppy wilde doen: een Hurley 800. Nou is dat een prima bootje, maar om daar nou de zeven zeeën mee te bevaren, dat vond ik vragen om moeilijkheden. Voor mij heeft ze wijsheid getoond door dat idee uit haar hoofd te zetten en Guppy II te kopen: een Jeanneau Gin Fizz, dertienplus meter. Kijk, dat zijn de maten, daar kan je nog eens een golfje mee pakken. Gerustgesteld door deze wijze beslissing, heb ik sindsdien niet meer nagedacht over Laura. Denk ik nog steeds niet veel over Laura.

Wist u dat er jaarlijks meer dan 30 duizend kinderen en jongeren voortijdig, dat wil zeggen, zonder startkwalificatie, hun school verlaten? Waarom dan deze ene eigenwijze puber er tussen uit halen en apart benoemen in het journaal? Laura heeft er zelf voor gekozen zich te richten op het overleven op zee, en ze heeft ergens nog wel gelijk ook. Als ik met 40 knopen wind de Pacific over zou moeten steken, zouden mijn prio’s ook niet echt bij het leren van Duitse woordjes liggen.
Voor al die andere kinderen is het vaak veel minder een keuze en veel meer gedwongen door de omstandigheden. Ze hebben leermoeilijkheden, soms ook nog gedragsmoeilijkheden, en een groot deel van deze voortijdige schoolverlaters passen gewoon simpelweg niet in het huidige onderwijssysteem. Voor hen is de kop van dit blog, echt het niveau waarop zij de Nederlandse Taal beheersen. Is er voor hen ook land in zicht?